Ճամփորդություն դեպի Հ. Թումանյանի Թանգարան

Սուտլիկ Որսկանը

Լինում է չի լինում, մի մարդ է լինում: Այդ մարդու անունը Սուտլիկ Որսկան էր: Նա մի անգամ հինգ կամ վեց հոգով գնում են որսի: Անտառում տեսնում են երեք լիճ: Մեկում դատարկ է, երկրորդում նույնպես դատարկ, իսկ երրորդում մի բադ էր լողում: Նրանք կրակեցին բադին բադով փլավ եփեցին: Նրանք իրենց համակարգչի մեջի քարտեզը օգտագործեցին, որպեսզի հասնեն տուն: ԵՎ Սուտլիկ Որսկանը և որսորդները կերան իրենց փլավը և շարունակում էին որսը ամեն օր:

Քաջ Նազարի և շան հարցազրույցը

-Բարև շուն:

-Բարև Քաջ Նազար:

-Շուն դու սիրում ես ապրել կատվի հետ:

-Ոչ չեմ սիրում, և երբեք չեմ սիրելու:

-Քաջ Նազար դու ճանաչո՞ւմ ես Սուտլիկ Որսկանին:

-Այո ես ճանաչում եմ նրան:

-Լավ հաջողույուն Քաջ Նազար:

-Հաջողություն շուն:

Мой Город

Мой Город

Նապաստակի Բարեգործությունը

Լինում է, չի լինում մի նապաստակ է լինում: Այդ նապաստակը զբաղվում է բարեգործությամբ: Նապաստակը մի անգամ գնաց գայլի տուն և ասաց.-Գայլ դու կարո՞ղ ես գնել իմ մոտից գրիչներ, տետրներ և մատիտներ որ փող աշխատենք բարեգործության համար:

-Այո կարող եմ: -Պատասխանեց գայլը:

ԵՎ նապաստակը գնաց արջի մոտ և ասաց.

Արջ դու կարո՞ղ ես գնել իմ մոտից գրիչներ, տետրներ և մատիտներ որ փող աշխատենք բարեգործության համար:

-Այո կարող եմ: -Պատասխանեց արջը:

ԵՎ այդպես նապաստակը գնում էր ամենտեղ և զբաղվում էր բարեգործությամբ ամբողջ օրը:

Հրաշք Ծաղիկը

Լինում է, չի լինում մի աղջիկ է լինում: Այդ աղջկա անունը Անահիտ էր: Մի անգամ, երբ Անահիտը գնում էր դպրոց նա ճանապարհին հանդիպեց մի Հրաշք ծաղիկ: Այդ ծաղիկը կարողանում էր խոսել, պարել և երգել: Ծաղիկը շատ էր սոված  և ծառավ: Նա կամաց-կամաց կորցնում է իր ընդունակությունները և դառնում է հասարակ ծաղիկ: Երբ Անահիտը գալիս է ծաղիկը ասում է.

-Անահիտ ես շատ եմ սոված և ծարավ: -Ծաղիկը թոռոմում էր: Անահիտը ջրեց և կերակրեց ծաղիկին և ծաղիկը նորից ծաղկեց և պսպղաց:

Ծովային Ճանապարհորդությունը

Լինում է չի լինում մի աղջիկ է լինում: Նա ապրում է ծովում գտնվող տանը: Նա ուներ ջրահարս ընկեր: Ջրահարսի անունը Ֆլորա էր: Ֆլորան և աղջիկը իրար հետ ճամփորդում էին: Մի անգամ նրանք գնացին Սև ծով, որպեսզի գանձ փնտրեն և մոլորվեցին: Նրանք գնացին  ծովի ափ, գանձը գտան: ԵՎ ապրեցին երկար և երջանիկ:

Փայտից պատրաստված մարդուկը

Լինում է, չի լինում մի մարդ է լինում: Այդ մարդու տուն գալիս է մի կախարդ և դարձնում է նրան փայտե մարդ: Այդ օրվանից նրա անունը Բուրատինո էր: Բուրատինոն երկարաքիթ էր և չէր կարող մարդկային ձևով քայլել: Նա շատ դժբախտ էր, որովհետև նա միակ մարդն էր փայտից պատրաստված: Նա ամբողջ օրերը որոշում էր թե ինչպես անի, որ նա նորից մարդ լինի: Նա գնաց կախարդի մոտ և ասաց.

-Կախարդ դու կարո՞ղ ես ինձ դարձնել մարդ:

-Այո, եթե դու կատարես մի առաջադրանք:

-Պատասխանեց կախարդը:

-Ես պատրաստ եմ:

-Պատասխանեց Բուրատինոն:

-Դու պետք է բերես ինձ ջրաշուշան ծաղիկը. -ասաց կախարդը:

-Այո ես կբերեմ. -պատասխանեց Բուրատինոն:

Բուրատինոն գնաց և գտավ ջրաշուշան ծաղիկը:

Բուրատինոն գնաց տվեց ծաղիկը և կախարդը ազատեց Բուրատինոին կախարդանքից: ԵՎ Բուրատինոն ապրեց երկար և երջանիկ:

Բույսերի կախարդանքը

Լինում է, չի լինում, մի ծառ է լինում: Նրա անունը Սոսի էր: Նա մի ծաղիկ ընկեր ուներ: Ծաղիկի անունը Ծաղիկ էր: Ծաղիկը և Սոսին շատ էին սիրում խաղալ: Նրանք մի անգամ գնացին Սոսիի տատիկի տուն, որ խաղան բասկետբոլ: Նրանք բասկետբոլ խաղալուց հետո գնացին ջրաաշխարհ և լողացին այնտեղ: Նրանց ընկերությունը շարունակվում էր: Բայց մի օր եկավ մի չար կախարդ և կախարդեց Ծաղիկին, որ նա էլ երբեք չհիշի Սոսիին, բայց Սոսին կարողացավ քանդել այդ կախարդանքը և նա դարձավ հերոս, որը կարող է ազատել բոլորին կախարդից:վ

Մատների զրույցը

Մատների զրույցը

Լինում է, չի լինում հինգ մատ է լինում: Մատների անուններն էին տխուր, ուրախ, պատմել, գրել, կարդալ: Նրանք շատ դժբախտ էին, որովհետև բողոքներ ունեին: Տխուրը ասում էր.

-Ինչո՞ւ եմ ես այսքան փոքրիկ:

-ՈՒրախը ասում է.

-Ինչո՞ւ ես չեմ կարող հասնել պատմել մատին:

-Պատմելը ասում է.

-Ես մեծ եմ, բայց ես ուրախ չեմ, որովհետև ես մարդ չեմ:

-Գրելը ասում է.

-Ես էլ ինչո՞ւ չեմ կարող հասնել պատմելին:

-Կարդալը ասում է.

-Ես ինչո՞ւ եմ այսքան չաղ և տխուրից փոքր:

-Նրանց բողոքները շարունակվում էին: Բայց մի օր նրանց մոտ եկավ կախարդական փերին և բոլորի խնդիրները լուծեց: ԵՎ այդ օրվանից նրանք էլ բողոքներ չունեցան: