1. Ծանոթություն տեսանյութով:
Լեոնիդ Ենգիբարյանի նովելներից.
Մի նեղացրեք մարդուն
2. Մի նեղացրեք ինձ, որովհետև աշխարհում կպակասի մարդու ապագա և ներկա տաղանդները: Բոլոր մարդիկ էլ կյանքում գոնե մեկ անգամ նեղացրել են մեկին, բայց չի կարելի նեղացնել, քանի որ ամեն մի մարդ յուրահատուկ է և եթե նեղացնես մարդուն նրա յուրահատկությունը կպակասի: Եթե նեղացնել մարդուն նրա համար, որ նա ինչ որ բան չի կարող անել: Այդ մարդը անգամ չի էլ ուզենա փորձի այն ինչ իր մոտ չի ստացվում: Չի կարելի մարդուն նեղացնել անգամ չնչին բանից, որովհետև դու չէս կարող իմանալ, թե այդ մարդը ապագայու ինչ դեր կունենա հասարակության մեջ: Կարող է այդ մարդը դառնա մարդկությանը շատ կարևոր, օրինակ՝ բանաստեղծ, բժիշկ և այլն:
Մանկության կայարանում
1. Ինչու՞ Կյանքի գնացքում պատուհանից նայել խորհուրդ չի տալիս, ինչի տպավորությունը մակերեսային կլինի:
,,Կյանքի գնացք,, արտահայտությունը դա ասված է փոխաբերաբար: Կյանքի գնացքում խորհուրդ չի տրվում նայել պատուհանից, որովհետև մարդը եթե նայի իր ապագան, այդ ապագա նայելը իր համար վատ կլինի, որովհետև նա կիմանա, թե ինչ քայլ է անելու և կարող է դա իր ուզածով չլինի:
2. Փափուկ վագոն ասելով՝ ինչ ի նկատի ունի հեղինակը, և իսկապե՞ս կարևոր չէ, թե ինչ վագոնով ես գնում:
Իմ կարծիքով Ենգիբարյանը ,,Փափուկ վագոն,, ասելով արտահայտում է հանգիստ մանկություն: Կան տարբեր և շատ մարդիկ, որոնք ունեցել են դժբախտ և տխուր մանկություն։ Կարևոր չէ, ինչպես էս մեծանում: Կարևորը քո մանկությունն է, որը դու անցկացրել էս, թե ուրախ և թե տխուր:
3. Մարդը ծնվեց-ձեռք բերեց Կյանքի գնացք նստելու տոմս, տեղն ապահոված է. հիմա ի՞նչն է կարևորը:
Իմ կարծիքով կարևորը այն է, որ մարդը ծնվելուց օգուտ է տալիս: Եթե մարդը ծնվի և անօգուտ լինի նա այդքան էլ մարդ չի համարվի:
Ձնծաղիկը
Արդեն որերորդ անգամ … (Ձնծաղիկի խոհերից)
Արդեն որերորդ անգամ է, որ մարդիկ իրար են ներում: Ներելն էլ ունի իր սահմանը: Մարդկանց շատ ներել չի կարելի, որովհետև նրանք կարող են առիթավորվել և աննդհատ անել այդ սխալը։ Ես շատ անգամներ ներել եմ տարբեր մարդկանց և ընկերներիս և ընկերուհիներիս։
Միկրոֆոնը
Միկրոֆոնը-մնջախաղ-մրցույթ
,,Տերևները,, նովելը:
Ինչ սովորեցիր նովելից: Պատմիր քո ճյուղերի տերևների մասին (տեսանյութի դեպքում՝ 10 միավոր):
Ես այդ նովելից սովորեցի, որ մարդկանց բնութագրում են ինչպես տերևներ, որոնք աճում են, դեղնում են և ընկնում գետնին։ Ամեն մի տերևի գույնը կարող է բնութագրել տարբեր մարդկանց։
Թարգմանել.
Լեոնիդ ենգիբարյանի նովելները
ЕЙ БЫЛО ТОСКЛИВО…
У короля клоунов была девушка, которая никогда не улыбалась. Она была манекенщица. Но ведь это же странно – манекенщица, которая никогда не улыбается!
Нет, улыбалась, но только тогда, когда была с ним, с королем клоунов. Да и то редко. Потому что он надолго забывал ее.
Ей было тоскливо и больно.
Но когда они случайно встречались, она все-таки улыбалась. Оказывается, она просто не умела сердиться на него.
Ведь он король!
Նա տխրում էր…
Խեղկատակների թագավորը ուներ աղջիկ, որը երբեք չէր ժպտում: Նա եղել էր մանեկեն: Բայց չէ որ դա տարօրինակ է՝ մանեկեն, որը չի ժպտում:
Ոչ, ժպտում էր, բայց միայն երբ լինում էր նրա հետ՝ խեղկատակների թագավորի հետ: Եվ նույնիսկ հազվադեպ, որովհետև նա երկար ժամանակով մոռանում էր նրան:
Նա տխրում էր և ցավում:
Բայց երբ նրանք պատահաբար հանդիպում էին, նա միևնույն է ժպտում էր: Պարզվում է, նա ուղղակի չէր կարողանում ջղայնանալ նրա վրա:
Ի վերջո նա թագավոր էր:
КАРМАННЫЙ ВОР
Я карманный вор. Я король карманных воров. Я богат и счастлив. Я почти что счастлив.
Вот только жаль, что никто не носит сердце в кармане!
Գրպանահատ
Ես գրպանահատ եմ: Ես գրպահանահատների թագավորն եմ: Ես հարուստ եմ և երջանիկ: Ես համարյա թե երջանիկ եմ:
Բայց ցավալի է, որ ոչ մեկ իր գրպանի մեջ չունի սիրտ:
ЖЁЛТЫЕ ЗВЁЗДЫ
Астрономы считают желтые звезды на черном небе. Их головы подняты вверх. Моя опущена вниз.
Ты думаешь это потому, что ты мне сказала: «Я не люблю тебя»?
Нет, нет. Это потому, что я считаю желтые звезды, желтые кленовые листья на черном ночном асфальте.
Դեղին աստղերը
Աստղագետները հաշվում են սև երկնքի վրա դեղին աստղերը: Նրանց գլուխները -պարզած են դեպի վեր: Իմը պարզած է դեպի ներքև:
Դու կարծում էս, որ դա նրանից է, որ դու ինձ ասել էս, -Ես սիրո՞ւմ եմ քեզ:
Ոչ, ոչ: Դա նրանից է, որ ես հաշվում եմ դեղին աստղերը, դեղին թխկիի տերևները սև գիշերային ասֆալտի վրա:
ХУДОЖНИКУ
Дорога-это единственное, что тебе никогда не изменит. Наскучит уют, остынет любовь, и останется только Дорога, и где-то далеко впереди-Надежда, что будет любовь, покой… А сегодня ты снова в Дороге, и с тобой снова Тревожность. И не лги себе: без нее ты не можешь. Любовь и покой-это только мираж, без которого не бывает Дороги.
Հեղինակին
Ճանապարհը միակ բանն է, որ քեզ երբեք չի դավաճանի: Կձանձրացնի հարմարավետությունը, կսառչի սերը և կմնա միայն ճանապարհը և ինչ-որ տեղ առջևում հույս, որը կլինի սեր, հանգիստ… Իսկ այսօր դու նորից ճանապարհին ես, և քեզ հետ է անհանգստությունը: Եվ չխաբես ինձ, առանց նրա դու չես կարող: Սերը և հանգիստը միայն տեսիլք է, առանց դրա չի լինում ճանապարհ:
Reply